In antwoord op uw schrijven...

Desiree

Desiree:
Dezelfde tante Sjaan had nog een vraag over eieren en broeden. Dus Ma Tok heeft mij gevraagd om haar van repliek te dienen, zoals dat zo mooi heet.
Want wat was haar vraag?
Deze tante vroeg zich af of wij kippen alleen broeds worden als er een haan bij hen is.
Wel, tante Sjaan, zo werkt dat niet bij ons. Wij worden soms broeds, vooral als we het goed hebben. Dat is meestal in de lente of in de zomer, hoewel ikzelf een keer eitjes heb uitgebroed in de herfst omdat ik eind september hardnekkig broeds was geworden.
Ik had toen al een nestje kuikens grootgebracht, die waren allemaal al zelfstandig geworden en toen kwam het weer over mij, de broedsheid. Ma Tok heeft me toen maar wat eitjes gegeven, omdat ik stug bleef zitten en niet meer wilde eten. Ze was toen bang dat ik me zou doodbroeden. Dat kan echt, als een hen maar zonder te eten op de eieren blijft zitten en die eieren komen nooit uit.

Desiree met haar kuikens in de schuur

Die kuikens kwamen dus in oktober pas uit hun eitjes gekropen, waardoor ik met die kleintjes een paar maanden in de schuur heb gewoond, omdat het buiten veel te koud was geworden.
Dat doe ik dus nooit meer! Wat een opoffering was dat, maandenlang niet lekker buiten kunnen lopen.
Ze waren wel schattig, dat wel, en ze zijn allemaal gezond groot geworden, maar het is voor de kloek en ook voor de kuikens veel fijner om in de buitenlucht te zijn.

Maar nu ga ik weer verder met het beantwoorden van de vraag van tante Sjaan.

Wel tante, het is zo dat een kip ook broeds kan worden als zij niet bevrucht is.
En het kan zelfs ook als er niet eens een haan bij de hennen is.
Misschien vindt u dat dom van ons, maar zo zitten wij nu eenmaal in elkaar, daar kunnen wij niets aan doen.

Serama Leontien

Vroeger, toen hier nog geen haan woonde, zorgde Ma Tok voor bevruchte eitjes als wij broeds waren.
Die eitjes haalde zij dan bij een kippenfokker. En dan mochten wij ze uitbroeden. Zo heb ik een paar keer Hollandse kuifhoenders uitgebroed, waarvan Julius er één was, en ook een paar keer Chabo's. Ja, ik heb zelfs een keer een Serama uitgebroed. Een Serama is het kleinste kipje dat er bestaat. Het lijkt een beetje op een Chabo, maar het is nog kleiner.
Ziet u op de foto hiernaast hoe piepklein zij is? Ze zit al volledig in de veren maar het lijkt wel alsof zij pas uit het ei is gekropen, qua formaat dan.
Toen zij er pas was waren de mensen ervan overtuigd dat zij een haantje was. Daarom noemde Ma Tok haar Leo. Natuurlijk werd dit gewijzigd in Leontien toen zij voor het eerst een eitje had gelegd. En wát voor een eitje. Echt piepklein! Heel schattig, hoor, maar ik denk dat een mens het gemakkelijk in één hapje op kon eten.
Helaas is Leontientje niet oud geworden, nog net geen jaar. Toen lag ze opeens dood in de tuin. Er was niets gebeurd, ze had zomaar de geest gegeven. Ma Tok was toen heel verdrietig, ze vond dat ukkie juist zo leuk. Maar zo gaan de dingen..
En toen zijn de mensen begonnen met de aanschaf van Chabo's, omdat die op Serama's lijken en toch wat sterker zijn.

Ik hoop dat ik uw vraag voldoende heb beantwoord, tante Sjaan.
Als u nog meer vragen hebt, stel ze gerust, ik houd er van om ze te beantwoorden.